شاید هیچ کدوممون اون‌قدرام که فکر می‌کنیم ، بد نباشیم...

   من آدم بدی نیستم. اونی هم که از من صریحا سوالیُ می‌پرسه که نه جوابشُ می‌دونم و نه می‌خوام جوابشُ بدونم، آدم بدی نیست. آدم بدی نیست ولی من ازش خوشم نمیاد. نه که ازش خوشم نیاد، شاید فقط چون هنوز با خودم درموردش درگیرم احساس گناه می‌کنم. همیشه از آدما بی‌پرده و بی‌مرز و رک خوشم میومد. نمی‌تونم به خاطر ضعف خودم از کسی عصبانی باشم ولی دلیل نمیشه اسم بی‌ملاحظگی کسیُ رک بودن گذاشت.

   من آدم بدی نیستم، حداقل سعی می‌کنم نباشم ولی گاهی اوقات نمی‌دونم باید به کی حق بدم؟