اسپرسو دبل شات

   یه بار یه دوست، البته خیلی هم شکل دوست نداشت ولی خب توصیه‌اش دوستانه محسوب می‌شد، بهمون توصیه می‌کرد که راجع به رابطه قبلیمون چیزی به دوست‌پسر فعلیمون یا هرکسی که قراره این منسبُ پر کنه چیزی نگیم. اون روزا و حتی این روزا هنوز با این توصیه کنار نیومدم. به نظرم به دور از صداقته که وقتی با کسی دوست می‌شی چیزی از اتفاقات زندگیت نگی و انتظار داشته باشی که باهات صادق باشه، اما انگار داستان به همین سادگیا نیست.

   من راجع به شهاب به "آن دیگری" گفتم، ولی حس می‌کنم که داره حسادت می‌کنه یا همچنان منتظره که اعترافی از من مبنی بر این که همچنان به شهاب علاقه دارم بگیره. ولی داستان اینه که من اون‌قدری شعور دارم که وقتی هنوز به مردی فکر می‌کنم وارد رابطه با یکی دیگه نشم. با این که کل داستانشُ با دوست‌دختر سابقش شنیدم و با النازی که هست کنار اومدم ولی انگار اون این‌حقُ واسه من قائل نیست که منم رابطه‌ای قبل از این داشته‌باشم. با این که جفتمون پذیرفتیم اتفاقی که بین من و شهاب افتاد با این که می‌تونه اسامی مختلفی داشته باشه ولی واقعا یه رابطه نبود، با این حال حس می‌کنم خیلی وقتا به این که شهابی بوده حسادت می‌کنه. نمی‌تونم بهش بفهمونم که داستان شهاب خیلی وقته که تموم شده و حتی دیگه این نزدیکیا نیست که ترس درصدی امکان مواجهه باهاشُ داشته باشم.

   با این که می‌دونم قاعدتا اینا باید طبیعی باشه، راستش نمی‌دونم فقط چون بچه‌ها تاکید دارن که عادیه و بیشتر آقایون به روابط قبلیه خانوما حساسن، منم پذیرفتم عادیه، ولی این تنها بخشیه که از رفتاراش ممکنه اذیتم کنه. حس می‌کنم باید جدی‌تر باهاش درمورد این موضوع حرف بزنم. خیلی باهوشه و خیلی زود از رو میمیک صورتم حدس می‌زنه که چرا تعجب کردم یا به خاطر چی ناراحتم. نمی‌تونم به خاطر این قضیه ناراحت باشم. من به واقعی بودن "آن دیگری" ایمان دارم. دوست دارم بدونم آخرین قطعه دومینوی اتفاقات زندگیم به کجا منتهی میشه...