آدما با اختلاف زیاد مزخرف‌ترین مخلوقات عالمن! یه مشت موجود مسخره که فقط می‌تونن حرفای گنده و به دردنخور بزنن! نهایتا شما تمام شبای سخت زندگیتونُ وقتی که دارین هم‌دردی‌های ظاهری و مسخره‌شونُ تحمل می‌کنین و مجبورین بغضتونُ قورت بدین تنها می‌گذرونین. بدترین بخش داستان درست وقتی از راه می‌رسه که فردا دوباره باید بهشون لبخند بزنین، انگار که اتفاقی نیوفتاده. دلم می‌خواد تمام حرفای به ظاهر مهربون و دایه‌های مهربون‌تر از مادرانه و ادعاهای پوچشونُ بالا بیارم و یه بار واسه همیشه عذرشونُ بخوام. بعضیاشون حتی ارزش خاطره داشتنم نداشتن!